Το ξέρατε αυτό; Σας το μεταφέρω ακριβώς όπως κι εγώ το διάβασα στο "Ε"17.05. 09 :
..."Κατά ένα περίεργο τρόπο, μόλις ένας τραγουδιστής τέτοιου τύπου(;) αρχίζει να τραγουδαέι, από κάτω ανάβουν όλοι οι αναπτήρες! Αυτό είναι πολύ ηρωικό, διότι όταν κρατάς τον αναπτήρα πατημένο καίγεται το δάχτυλό σου.(;!@) Ως φαίνεται είναι μια εκδήλωση αυτο πυρπόλησης προ του κινδύνου. Όπως ο Σαμουήλ στο Σούλι."
.... και άλλα πολλά ωραία...
Αυτές οι ηρωικές εκδηλώσεις διασκέδασης λαμβάνουν "χώρ-ο" σε κάποια "κέντρα" να το πεις; Όχι! ούτε "μαγαζιά" αφού σε τέτοιου είδους χώρους διασκέδασης(;) οι ξανθιές το σκέφτονται να πάνε γιατί πριν τις περνάνε από test iq για να μπούνε. Που η ξανθιά να καταλάβει το νόημα του ηρωισμού υπέρ της ελευθερίας και να κρατήσει αναμένο τον αναπτήρα της,- χωρίς να καεί, τουλάχιστον το δαχτυλάκι της - σαν λάβαρο ενάντια στην απαγόρευση του καπνίσματος; Που να καταλάβει το νόημα του I'm free, I'm freefree...
Το γκρι είναι δε, είναι το αρμόζων χρώμα για τις κυρίες, όλα μαύρα φυσικά για τους άντρες. Οι σερβιτόροι δεν δουλεύουν γιατί έχουν στο νου τους το αιώνιο ερώτημα "to be or not to be". Αν τα πληρείς όλ' αυτά κι είσαι και στο "Παλαιοκώστα's fan club", τότε πρέπει να πας γιατί έχεις κάποιες σοβαρές πιθανότητες να τον πετύχεις και να σου υπογράψει και αυτόγραφο.
Και μετά σου λέει πως μας ζαλίζει το ελληνικό hip-hop! Ωχ, κάηκα ....
8.6.09
6.6.09
υ.γ.:........................................................................
Όσον αφορά αυτό που λέγεται 'σποτάκι' που πέφτει κάθε τόσο και λέει:
"έχεις το λόγο, ψήφισε στις 7 Ιουνίου", ένα μικρό σχόλιο,
"ώσπου να πεις το λόγο σου γαιδουρινή στον κώλο σου"
"έχεις το λόγο, ψήφισε στις 7 Ιουνίου", ένα μικρό σχόλιο,
"ώσπου να πεις το λόγο σου γαιδουρινή στον κώλο σου"
3.6.09
ΦΡΆΓΚΟΙ ΠΑΤΉΣΑΝ ΤΟ ΜΩΡΗΆ
Φράγκοι καβαλαρέοι, σιδερόφραχτοι
ρημάξαν το Μωρηά.
Ναύπλιο Δημητσάνα, Τρίπολη
μέχρι Μονεμβασιά
Κινήσανε τους Αγιους Τόπους δήθεν να ελευθερώσουνε
και αντ' αυτού, την Πελοπόννησο εύκαιρη βρήκαν να σκλαβώσουνε.
Ναίτες, σταυροφόροι, σκατόφατσες Καταλανοί
λεηλάτησαν τα μέρη μας, την πάτρια γη.
Ήσαντε κάθε καρυδιάς καρύδι,
χαλάσανε το Άργος, το Μυστρά, το Παλαμήδι.
Χτίσαν τα κάστρα τους σε μέρη αψηλά,
τους άρεσε ως φαίνεται η θέα, ήταν ωραία,
πάνω σε λόφους και σε πράσινες πλαγιές
παρέα και με ντόπιες ομορφιές.
Πλιάτσικο και υποταγή, για τους αυτόχθονες πράγματα καθημερινά
φορολογία βαριά στο βιος τους, όλα φυσιολογικά.
Βυζάντιο γαρ, Μεσαίων, δύσκολα, σκοτεινά χρόνια
κι ως εκ τούτου, συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια.
Οι πρίγκηπες βέβαια, ως συνηθίζουν, το γλεντάγαν,
έτσι και τότε, άλλοι δουλεύανε γι' αυτούς κι οι ακτήμονες στενάζανε.
Αυτή είναι της ανθρωπότητας όλοη η ιστορία
όπου φτωχός κι η μοίρα του, μεγάλη αμαρτία,
της ειμαρμένης είλωτες χωρίς διαμαρτυρία
και γάμος κι αυτός συνήθως με τη βία.
Κι όμως τους Παρθενώνες ανώνυμοι τους χτίσανε εργάτες
και όχι ο Περικλής,
ανώνυμοι εργάτες και τις πυραμίδες και όχι βέβαια ο Ραμσής
Μα που και που, ευτυχώς, κάποια ψυχή επαναστατεί
χωρίς ούτε κι αυτή να ξέρει το πως και το γιατί
κι αλλάζει, έστω για λίγο η ιστορία
κι ο άνθρωπος ξαναθυμάται τι πάει να πει ελευθερία.
Αυτά λοιπόν κι εγώ, ειρήσθω εν παρώδω, είχα να σας πω,
αυτά τα ολίγα να σας υπενθυμίσω
και μ' έναν εις την μούρην ασπασμόν
προς το παρόν να σας αφήσω.
ρημάξαν το Μωρηά.
Ναύπλιο Δημητσάνα, Τρίπολη
μέχρι Μονεμβασιά
Κινήσανε τους Αγιους Τόπους δήθεν να ελευθερώσουνε
και αντ' αυτού, την Πελοπόννησο εύκαιρη βρήκαν να σκλαβώσουνε.
Ναίτες, σταυροφόροι, σκατόφατσες Καταλανοί
λεηλάτησαν τα μέρη μας, την πάτρια γη.
Ήσαντε κάθε καρυδιάς καρύδι,
χαλάσανε το Άργος, το Μυστρά, το Παλαμήδι.
Χτίσαν τα κάστρα τους σε μέρη αψηλά,
τους άρεσε ως φαίνεται η θέα, ήταν ωραία,
πάνω σε λόφους και σε πράσινες πλαγιές
παρέα και με ντόπιες ομορφιές.
Πλιάτσικο και υποταγή, για τους αυτόχθονες πράγματα καθημερινά
φορολογία βαριά στο βιος τους, όλα φυσιολογικά.
Βυζάντιο γαρ, Μεσαίων, δύσκολα, σκοτεινά χρόνια
κι ως εκ τούτου, συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια.
Οι πρίγκηπες βέβαια, ως συνηθίζουν, το γλεντάγαν,
έτσι και τότε, άλλοι δουλεύανε γι' αυτούς κι οι ακτήμονες στενάζανε.
Αυτή είναι της ανθρωπότητας όλοη η ιστορία
όπου φτωχός κι η μοίρα του, μεγάλη αμαρτία,
της ειμαρμένης είλωτες χωρίς διαμαρτυρία
και γάμος κι αυτός συνήθως με τη βία.
Κι όμως τους Παρθενώνες ανώνυμοι τους χτίσανε εργάτες
και όχι ο Περικλής,
ανώνυμοι εργάτες και τις πυραμίδες και όχι βέβαια ο Ραμσής
Μα που και που, ευτυχώς, κάποια ψυχή επαναστατεί
χωρίς ούτε κι αυτή να ξέρει το πως και το γιατί
κι αλλάζει, έστω για λίγο η ιστορία
κι ο άνθρωπος ξαναθυμάται τι πάει να πει ελευθερία.
Αυτά λοιπόν κι εγώ, ειρήσθω εν παρώδω, είχα να σας πω,
αυτά τα ολίγα να σας υπενθυμίσω
και μ' έναν εις την μούρην ασπασμόν
προς το παρόν να σας αφήσω.
1.6.09
ΜΕΤΑΦΟΡΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΣ
Ματαιοδοξία-Χρημα-Εξουσία-Δύναμις! ("...και δικό μου γραφείο... με σφραγίδες", που έλεγε κάποιος σ' ένα τραγουδάκι-παρλάτα) -Ψυχοπαθολογία - Ψυχή Πάσχουσα - Ψυχασθένεια - Ψυχασθενής.
Επί το λαικότερον : Ψυχοπαθάκιας
Εντέλει, όποιες απορίες μπορεί να έχει κανείς, για οτιδήποτε, λύνονται με μια αναφορά στο απόσταγμα της λαικής σοφίας: Ρήσεις και παροιμίες.
Χιλιάδες χρόνια εμπειριών (κυρίως στο πετσί του) και ο λαός με δυό-τρεις λέξεις σου διευθετεί κάθε αμφιβολία! Και το σπουδαιότερο: Παντα σχεδόν και με μια (γερή πολλές φορές) δόση χιούμορ, παρ' όλα όσα έχει και συνεχίζει να υποφέρει.
Ματαιοδοξία: Τι λέει για την περίπτωση το τεφτέρι;
1. ΕΚΑΝΕ Η ΜΥΙΓΑ ΚΩΛΟ ΚΙ ΕΧΕΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ.
Φερ' ειπείν δηλαδή. Έχει κι άλλα το τεφτέρι για την περίπτωση αλλά αυτή είναι μια αρκούντως χαρακτηριστική και αυνάμα χαριτωμένη! Νομίζω;
Δύο δυστυχώς όχι και τόσο χαριτωμένα παραδείγματα (ή απλώς δείγματα):
Έκανες δύο φορές πρωθυπουργός της χώρας, προήδρευσες και στην Ε.Ε.,είσαι και πανεπιστημιακός καθηγητής, είσαι και... είσαι και...(έβαλες και τις βομβίτσες σου επί χούντας, για να μην ξεχνιόμαστε). Πλησιάζεις πια ογδονταρίσεις τι τις θες βρε πουλάκι μου τις φυτιλιές; Λες κι ο άλλος ο καημένος δεν του φτάνουνε τα προβλήματα (από το που πρέπει να ρίξει μια ματιά στο κείμενο για να πει "σύντροφοι και συντρόφισσες", μέχρι τον ευφράδη, ευτραφή αντίπαλο- φίλο), του βάζεις κι εσύ τις τρικλοποδιές σου; Αντί να τον οικτίρεις, τον σιχτίρεις; Καλοκαιράκι είναι βρε ανθρωπέ μου. Πάρε την κυρά σου εκεί χάμω και πάνε σε καμία παραλία στο εξοχικό σου (ή όπου τέλος πάντων), μια που έχεις και την οικονομική επιφάνεια και σε παίρνει να το κάνεις (δόξα τω Θεω να λες). Αλίμονο σε μας που έχουμε πάνω από δέκα χρόνια να δούμε διακοπές - άσε που μερικοί δεν ξέρουν τι πάει να πει διακοπές.
Ξέρεις τι είναι να σε βλέπουν στο δρόμο και να σε προσφωνούνε: "Γειάσου ρε άρχοντα!!" Και συ να χρωστάς πέντε-έξι κοινόχρηστα; Γι' αυτό σου λέω: Άραξ' εκεί στην αμμουδιά να δροσίσεις τα ποδαράκια σου στο απαλό κυματάκι. Δεν σου φτάνει τόση δόξα όλα τούτα τα χρόνια; νισάφι πιά! (Όπως λέει κι ο νευρικός με τις πατάτες διαφήμιση!)
2. ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΝΑ ΠΑΣ ΓΑΙΔΟΥΡΙΝΗ ΘΑ ΤΗΝΕ ΦΑΣ!
Πως τον βάρεσε το καλοκαίρι κι ακόμα δεν σφίξανε για τα καλά οι ζέστες! Και την έκανε γιά το Λυκαβηττό ο κ. Δήμαρχος... ακατανόητο.
Βέβαια, έτσι κινδυνεύει η ρήση ν' αντιστραφεί, διότι απ' ότι βλέπω έχει ν' αρπάξει κάτι μηνύσεις για διαφυγόντα κέρδη ο Άρχων των Αθηνών, τόοοοσες με το συμπάθειο.
Εν πάσει περιπτώσει είναι πολλά τα θέματα που μας ταλανίζουνε, ακρίβεια κυρίως, πραγματική κι επίπλαστη, η απαξία του πολιτικού βίου,της οποίας οι ρίζες είναι πολύ βαθιές και έχουμε δυστυχώς να κάνουνε με το χαρακτήρα και τη νοοτροπία γενικότερα.
Αυτά λοιπόν για την ώρα, θα τα λέμε άλλοτε στο καρφί κι άλλοτε στο πέταλο, κάντε κανά μπανάκι όσοι μπορείτε, γεμίστε τις μπαταρίες σας, γιατί ο χειμώνας που έρχεται θα είναι από τους πιο δύσκολους που έχουμε αντιμετωπίσει
Χαίρετε
Μήτσος
Από ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ Ιουλ-Αυγ. 2008
Υ.Γ.: Τα ίδια και χειρότερα... τι χειμώνας κι αυτός! φτου σκ... στο στόμα μου!
Επί το λαικότερον : Ψυχοπαθάκιας
Εντέλει, όποιες απορίες μπορεί να έχει κανείς, για οτιδήποτε, λύνονται με μια αναφορά στο απόσταγμα της λαικής σοφίας: Ρήσεις και παροιμίες.
Χιλιάδες χρόνια εμπειριών (κυρίως στο πετσί του) και ο λαός με δυό-τρεις λέξεις σου διευθετεί κάθε αμφιβολία! Και το σπουδαιότερο: Παντα σχεδόν και με μια (γερή πολλές φορές) δόση χιούμορ, παρ' όλα όσα έχει και συνεχίζει να υποφέρει.
Ματαιοδοξία: Τι λέει για την περίπτωση το τεφτέρι;
1. ΕΚΑΝΕ Η ΜΥΙΓΑ ΚΩΛΟ ΚΙ ΕΧΕΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ.
Φερ' ειπείν δηλαδή. Έχει κι άλλα το τεφτέρι για την περίπτωση αλλά αυτή είναι μια αρκούντως χαρακτηριστική και αυνάμα χαριτωμένη! Νομίζω;
Δύο δυστυχώς όχι και τόσο χαριτωμένα παραδείγματα (ή απλώς δείγματα):
Έκανες δύο φορές πρωθυπουργός της χώρας, προήδρευσες και στην Ε.Ε.,είσαι και πανεπιστημιακός καθηγητής, είσαι και... είσαι και...(έβαλες και τις βομβίτσες σου επί χούντας, για να μην ξεχνιόμαστε). Πλησιάζεις πια ογδονταρίσεις τι τις θες βρε πουλάκι μου τις φυτιλιές; Λες κι ο άλλος ο καημένος δεν του φτάνουνε τα προβλήματα (από το που πρέπει να ρίξει μια ματιά στο κείμενο για να πει "σύντροφοι και συντρόφισσες", μέχρι τον ευφράδη, ευτραφή αντίπαλο- φίλο), του βάζεις κι εσύ τις τρικλοποδιές σου; Αντί να τον οικτίρεις, τον σιχτίρεις; Καλοκαιράκι είναι βρε ανθρωπέ μου. Πάρε την κυρά σου εκεί χάμω και πάνε σε καμία παραλία στο εξοχικό σου (ή όπου τέλος πάντων), μια που έχεις και την οικονομική επιφάνεια και σε παίρνει να το κάνεις (δόξα τω Θεω να λες). Αλίμονο σε μας που έχουμε πάνω από δέκα χρόνια να δούμε διακοπές - άσε που μερικοί δεν ξέρουν τι πάει να πει διακοπές.
Ξέρεις τι είναι να σε βλέπουν στο δρόμο και να σε προσφωνούνε: "Γειάσου ρε άρχοντα!!" Και συ να χρωστάς πέντε-έξι κοινόχρηστα; Γι' αυτό σου λέω: Άραξ' εκεί στην αμμουδιά να δροσίσεις τα ποδαράκια σου στο απαλό κυματάκι. Δεν σου φτάνει τόση δόξα όλα τούτα τα χρόνια; νισάφι πιά! (Όπως λέει κι ο νευρικός με τις πατάτες διαφήμιση!)
2. ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΝΑ ΠΑΣ ΓΑΙΔΟΥΡΙΝΗ ΘΑ ΤΗΝΕ ΦΑΣ!
Πως τον βάρεσε το καλοκαίρι κι ακόμα δεν σφίξανε για τα καλά οι ζέστες! Και την έκανε γιά το Λυκαβηττό ο κ. Δήμαρχος... ακατανόητο.
Βέβαια, έτσι κινδυνεύει η ρήση ν' αντιστραφεί, διότι απ' ότι βλέπω έχει ν' αρπάξει κάτι μηνύσεις για διαφυγόντα κέρδη ο Άρχων των Αθηνών, τόοοοσες με το συμπάθειο.
Εν πάσει περιπτώσει είναι πολλά τα θέματα που μας ταλανίζουνε, ακρίβεια κυρίως, πραγματική κι επίπλαστη, η απαξία του πολιτικού βίου,της οποίας οι ρίζες είναι πολύ βαθιές και έχουμε δυστυχώς να κάνουνε με το χαρακτήρα και τη νοοτροπία γενικότερα.
Αυτά λοιπόν για την ώρα, θα τα λέμε άλλοτε στο καρφί κι άλλοτε στο πέταλο, κάντε κανά μπανάκι όσοι μπορείτε, γεμίστε τις μπαταρίες σας, γιατί ο χειμώνας που έρχεται θα είναι από τους πιο δύσκολους που έχουμε αντιμετωπίσει
Χαίρετε
Μήτσος
Από ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ Ιουλ-Αυγ. 2008
Υ.Γ.: Τα ίδια και χειρότερα... τι χειμώνας κι αυτός! φτου σκ... στο στόμα μου!
28.5.09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)